Allereerst dank voor al jullie lieve en leuke berichtjes. Met dat ik dit verhaal ging posten realiseerde ik me dat het een verhaal van 4 dagen is. Misschien wel wat lang, maar dan sla je maar een stukje over .

Donderdag 9 februari een stille ochtend in de kliniek en de middag in de school
Vanmorgen was er HIV/AIDS poli. Het zou druk worden dus ben ik om 8.00 uur daarheen gegaan. Eerst kreeg ik uitleg over het documentatie systeem. Van degenen die de antivirale middelen slikken moet een hele boekhouding worden bijgehouden. Ik dacht dat ik alle grote boeken nu wel gezien had, maar deze sloeg echt alles (zie foto). Ook hierbij denk je dan gelijk weer, waarom klagen wij eigenlijk over wat lijstjes die we met een paar muisklikken in de computer bij moeten houden. Hier wordt er dus eerst een hele regel over de volle breedte van het grote boek ingevuld van 1 patiënt. Van diezelfde patiënt moet dan ook nog in een ander boek e.e.a. ingevuld worden. Ook vertelde ze dat aan het eind van het spreekuur er ook nog het e.e.a in de computer gezet moet worden. Heel veel werk dus. Ik vroeg hoeveel jaar ze dacht dat het nog zou duren voor alles gedigitaliseerd zou zijn. Daarop moest ze heel erg lachen en zei ze nou, misschien in het jaar 2100. Ik mag voor hen hopen dat het zo lang niet gaat duren.
Het blijkt dat ze de patiënten van deze poli de dag voor hun afspraak bellen om hen eraan te herinneren. Blijkbaar had dat vandaag niet echt geholpen want toen het tegen half 12 was waren er nog maar een paar van de 30 die verwacht werden geweest. Mogelijk zouden die in de loop van de dag nog binnendruppelen, maar misschien ook niet. Ik heb toen besloten om naar huis te gaan voor een vroege lunch zodat ik me kon omkleden om de middag op school door te brengen.
Oh ja, de 10 cc spuit kan niet gebruikt worden om de antibiotica in te spuiten omdat de naald er niet af kan. Blijkbaar heeft iemand gewoon de verkeerde besteld. Echt handig …… maar niet heus.
Na de lunch ben ik eerst de leesboekjes gaan wisselen en daarna ben ik naar P3 gegaan. Hier de les van de lerares Engels gevolgd. Voor de les begon heb ik met Noella overlegt of ik volgende week een lesje kan geven waarbij ik aanhaak op de winstreken en de les over wat dorpen, steden, provincies en landen zijn. Ik wil dan vertellen dat ik uit Nederland kom en hen wijzen (op een globe) waar dit ligt. Ik kan dat dan mooi koppelen aan het noorden enz. We spraken af dat ik dit maandag als eerste les zal doen.
De middag begon met een les Engels. De juf begon weer met het rijmpje van de windstreken. Eerst stond ze met haar gezicht naar het bord en zei ze ‘We walk to the north, then we walk to the south,’ Hierbij liep ze eerst naar voren en daarna achteruit. Dit klopte met hoe het noorden ligt. Vervolgens moest iedereen zich omdraaien en zei ze weer ‘ We walk to the north, then we walk to the south’. Toen klopte het natuurlijk niet meer. Het werd nog gekker toen ze zei dat waar je gezicht heen wijst altijd het noorden is. Toen ik dat hoorde viel ik bijna van mijn stoel. Ook dacht ik gelijk dat ik dan maandag een probleem zou hebben als ik mijn les zou gaan geven. Dus ik gelijk tegen die ander gezegd dat het niet klopte. Ik kon het bewijzen met het kompasje dat ik bij me had. Eerst ging ze het alle kanten op draaien en toen het wijzertje (natuurlijk) steeds terug ging naar het noorden zei ze ‘ Oh, maar dan moeten we dat corrigeren’. Nadat de instructie afgelopen was kwam de Engelse lerares er bij zitten en ging de ander het haar uitleggen. Dat viel niet mee, want ze bleef echt een houding hebben dat het niet uit maakt. Gelukkig kwam toen de leraar rekenen er aan en die werd ook gevraag hoe het zit. Die bleek het gelukkig wel goed te weten. Of hij zijn collega echter helemaal overtuigd heeft weet ik niet.
Naar aanleiding hiervan had ik wel even een leuk gesprekje met de leraar rekenen over Oeganda en dat het land zoveel rijkdom in de grond heeft waaronder olie.
Hierna heb ik nog met Emma geoefend. Hij had de letters van gisteren redelijk goed onthouden. Ik heb hem er nu een paar meer gegeven voor morgen. Ben benieuwd hoe het dan zal zijn.
Ik wil morgen graag in P1 mee gaan kijken om te zien hoe ze het Engels aanbieden aan kinderen die nog niet kunnen lezen of schrijven. Want lezen kan hij echt totaal niet. Als ik hem vraag een woord te lezen gaat hij spellen.

Vrijdag 10 februari

Vanmorgen allereerst een leuke ervaring bij het begin van de schooldag. De kinderen staan, nadat de bel is gegaan keurig in rijtjes als klas geordend. Er werden er een paar uitgekozen die de voorzangers werden. Ik denk dat ze het volkslied gezongen hebben en nog 2 andere dingen. Hierna ging een van de leerkrachten voor de hele groep staan en toen werd er een hele preek afgestoken over het feit dat de jongens (sommige) niet weten hoe ze het toilet moeten gebruiken. Eerst werd er verteld dat je je hoopje weg moet spoelen. Daarna werd er uitvoerig stilgestaan bij het feit dat je toiletpapier moet gebruiken en dus niet b.v. een bladzijde uit je schrift of andersoortig papier dat je toevallig voor handen hebt. Redenen waren hygiëne en verstopping van het afvoersysteem. Er werd wel even iets gelachen, maar in het algemeen was iedereen eigenlijk heel stil. Ook de grote jongens uit P7 (sommige denk ik al een jaar of 15,16). Nadat deze leraar uitgesproken was werd het door een ander nog eens dunnetjes over gedaan. Hij had een rol toiletpapier bij zich waarmee gedemonstreerd werd hoe het moest. Eerst de wikkel er af halen, en deze dus niet gebruiken om je billen mee af te vegen. Vervolgens werd het rolletje er tussenuit gehaald en ook dat werd geshowd als zijnde een onderdeel wat je weg moet gooien. Ik vond het al met al een geweldige vertoning en ook heel grappig om te zien dat hier dus zonder gene over gesproken wordt. Aan het eind werden de meisjes nog even geprezen om het feit dat hun toilet er zo netjes uit zag.

Na deze hele verhandeling werd iedereen een fijn weekend gewenst voor morgen.

Zoals ik gisteren al aangegeven had ben ik vanmorgen naar P1 gegaan. Hier inderdaad wel gezien hoe ze het aanleren. Ze leren eerst het alfabet en daarna dat je b.v. tegen een H binnen een woord geen ‘ atch’ zegt.

Gisteren had ik met een van de leraren van P3 per dag afgesproken wat een goed moment zou zijn om Emma uit de klas te halen. Dat was voor vandaag 11.50 – 12.30 uur. Toen ik echter in de klas kwam werd mij te kennen gegeven dat hij nog met zijn werk bezig was en dat hij niet mee kon. Vervolgens werd er aan een nieuwe les begonnen en zat ik daar nog steeds. Na afloop van die les was het lunchpauze. Omdat ik niet snapte waarom hij niet mee mocht ben ik naar de lerares gegaan en heb haar uitgelegd dat mij gisteren verteld was dat 11.50 uur een goede tijd zou zijn. Daar was zij het echter niet mee eens. Inmiddels was de leerkracht waar ik het mee besproken had ook weer binnen dus gingen zij samen iets bespreken in het Luganda, waar ik natuurlijk niets van verstond. Op zo’n moment vind ik dat best lastig. Hierna gaf ze aan mij aan dat hij te veel mist als het op de tijden gaat zoals we afgesproken hadden. Het alternatief is ’s middags om 15.50 – 16.30 uur.

Hierna ben ik terug gegaan naar het huis om te lunchen. Omdat ik van 16.30 – 17.30 ook nog met het groepje uit P4 zou gaan lezen heb ik een lange pauze genomen.

Om 15.50 uur weer met Emma aan de slag. Hij had dus geen idee dat je een H (om maar in dat voorbeeld te blijven) in een woord anders zegt dan wanneer je het alfabet opzegt. Ik denk dat ik maandag toch nog maar eens goed met de leerkrachten moet gaan praten, want ik zie het nut niet om dit kind vragen te laten beantwoorden over een gedicht als hij nog niet eens simpele woordjes kan lezen.

De tijd dat ik met hem bezig was ging sneller dan ik gedacht had want het was ineens ook al over half 5. In de klas van P4 waren alleen de 2 meisjes nog aanwezig. Zij wilden nog wel mee om te lezen. Eigenlijk was het mijn bedoeling om ook nog wat voor te lezen, maar op die ene werd gewacht en dus kwam dat er niet meer van.

Zaterdag 11 februari

Vandaag weer naar de stad geweest. Eerst natuurlijk het bekende riedeltje om in het centrum te komen. Daar vandaan wilde ik op de boda boda naar de Kasubi Tombe. Hier liggen de laatste 4 koningen van Baganda begraven. De kans om mijn afdingkwaliteiten te testen. Ik had thuis mijn huiswerk gedaan door te kijken hoe ver het was en wat dat dat dan ongeveer zou moeten kosten. De eerste die ik het vroeg zei 10.000 shilling. Nou, dat was echt veel en veel te veel. Met afdingen kwam ik bij hem niet verder dan 6000. Ik heb hem toen gezegd dat ik het bij een van z’n collega’s ging proberen. Dit begon bij 6000 en met hem kwam ik uit op 4000. Dat vond ik een goede prijs, dus wij op naar de Tombe. Daar aangekomen bleek het hek dicht te zijn. Er stond ook een bordje dat het gesloten was vanwege renovatie werkzaamheden. Al snel kwam er een man naar het hek lopen. Ik vroeg dus aan hem waarom dit niet op de website vermeld staat. Ik had daar gisteravond namelijk nog op gekeken. Volgens hem had dat een politieke reden, maar zei hij, ik wil je wel rondleiden. Dat voelde wel gek, maar toen er nog een stel jonge Japanners bij kwamen staan besloten we toch maar met z’n drieën naar binnen te gaan. De oorspronkelijke tombe die uit hout en gras bestaat is in 2010 afgebrand. Ze zijn tot op heden nog steeds bezig met de herbouw. Als gewone sterveling mag je daar binnen niet staan, maar moet je gaan zitten. Dat kan nu niet omdat het vol ligt met bouwmaterialen en vandaar dat men besloten heeft de site te sluiten. Gelukkig konden we nog wel een paar dingen zien en hebben we in ieder geval het verhaal gehoord.

Hierna ben ik gaan lopen (2,5 km) naar de Namirembe Cathedral, dit is de oudste kathedraal van Uganda. Deze ligt op een andere heuvel, iets wat ik me niet helemaal gerealiseerd had. Het was dus nog even een pittig klimmetje. Bij de kathedraal aangekomen bleek dat er een trouwerij aan de gang was. Bij iedere ingang zat er bewaking, dus even naar binnen wippen om een korte blik te slaan was er niet bij. Ik moest me officieel melden in het kantoortje. De aardige dame die daar zat zou mij ook rondleiden, maar daarvoor moesten we wachten tot deze dienst klaar was. Dan snel een rondje maken voordat de volgende dienst zou beginnen. Al met al vond ik het interieur, waar nogal hoog over opgegeven was, best tegenvallen. Veel meer tijd had ik dus ook niet nodig.

Als laatste doel van de dag wilde ik naar de African Craft Market. Daar aangekomen bleek dat er vandaag heel weinig toeristen rond liepen. Ik heb er denk ik een handje vol gezien. In de kraampjes veel van hetzelfde waarbij ze wel verschillende prijzen hanteren voor een hetzelfde voorwerp. Inmiddels had ik het ontzettend warm gekregen en heb ik alleen maar een beetje rondgelopen en niets gekocht. Daar moet ik dus nog een keer voor terug.

Eerder heb ik geschreven over het aantal mensen in de matatu en dat er ook wel 4 kunnen zitten waar 3 plekken zijn. Nou deze sloeg echt alles. Ik zat zelf gelukkig op de achterste rij met 3 mensen op 3 plekken. Op de 3 rijen voor mij werden echter op alle rijen 4 mensen gepropt. Ook zaten er nog 3 kinderen bij moeders op schoot. De conductor wurmde zich er ook nog bij. Op de voorbank ook nog 2 mensen dus in totaal zaten we met z’n eenentwintigen (exclusief chauffeur) in het busje. Gelukkig gaan er veel makke schapen in een hok, want je hoort niemand klagen en iedereen schikt in (voor zover mogelijk).

Zondag 12 februari

Thuis is sneeuw gevallen. Iets waar wij ons hier geen voorstelling bij kunnen maken. Het was hier vandaag weer goed warm. Vooral vanmiddag toen er een onweersbui aan zat te komen werd het erg drukkend. Helaas viel er weer geen regen. We hebben nu al zo’n twee weken geen druppel regen gehad. Iets wat voor hier ook vrij uitzonderlijk is. Ik zie ook sommige bomen helemaal verdrogen in de 3 weken dat ik hier nu ben. Nadat de bui overgetrokken was trok de lucht weer helemaal open. De temperatuur is dan gelijk veel beter te hanteren.

Vanmorgen zijn we naar de dienst van 8.00 uur geweest. Er zijn dan bijna alleen leerlingen aanwezig. Gelukkig duurde deze dienst ook niet zo lang als de vorige keer.

Hierna hadden we dus nog een hele dag. Ik heb heerlijk gelezen, gebeld (via whatsapp) en wat geborduurd. Verder de les voorbereid die ik morgenochtend ga geven. Ben benieuwd hoe het zal zijn.